“ที่เห็น-ที่หาย” ในอีสาน “น้ำท่วม”

“น้ำท่วมอีสาน” ท่านมองเห็นอะไร?
เยอะแยะ……..


เห็นคนบนหลังคา เห็นหมาติดเกาะ เห็นถนนพัง เห็นถนนล่อนเป็นแผ่นๆ
เห็นครัวพระราชทาน เห็นข้าราชการพื้นที่ และ
เห็นทหาร!
แล้วเห็นอะไรอีก?
เห็นคนในขบวนการหนึ่งโพสต์กระแนะ-กระแหนทหารที่ออกมาช่วยชาวบ้าน
เห็นคนในขบวนการหนึ่งออกมาโพสต์จ้วงจาบหยาบช้าครัวพระราชทาน เห็นคนในขบวนการหนึ่งยกเหตุน้ำท่วมเป็นความผิดรัฐบาล
เห็นอะไรอีก?
เห็นทหารลำเลียงชาวบ้าน เห็นทหารอุ้มคนป่วย-คนแก่คนเฒ่าหนีน้ำ เห็นทหารลอยคอเอาของใช้ ข้าวปลาอาหารไปแจกชาวบ้าน
เห็นพระต้มทำยำแกง แล้วถลกสบงลุยน้ำ นำอาหารไปใส่บาตรชาวบ้านที่ติดน้ำ
เห็นอะไรอีก?
เห็นแต่ความทุกข์ ความยาก ความลำบาก ของคนอีสานหลายสิบจังหวัด แล้งอยู่หลัดๆ แต่วันนี้ถูกน้ำท่วม
แล้วที่คิดว่าจะเห็น แต่กลับไม่เห็น (หัว) ล่ะ มีมั้ย?
มี……..
พวกไหนล่ะ?
ก็พวกที่เคยมาหาเสียง มาปลุกระดม ให้เกลียดทหาร ชูประชาธิปไตย เจอคนไหว้คน เจอหมาไหว้หมา แต่ถึงเวลาจะพึ่งพาบ้าง คนไหว้หมา หายทั้งหน้า หายทั้งหาง
มีอีกมั้ย?
มี…..
พวกไหนอีกล่ะ?
ก็พวกพรรคที่มาตอแหล-ตอหลด บอก “อีสาน” คือเมืองหลวงประชาธิปไตยแดงทั้งแผ่นดิน ที่ทักษิณจะมาสถาปนา
พรรคเดินสายปลุกระดมสานต่อรัฐประหาร ๒๔๗๕ “ล้มอำนาจพระมหากษัตริย์” ตีขลุมว่าคนรุ่นใหม่ไม่เอาสถาบัน
พวกนั้นแหละ….
ตอนไหนอยากใช้คนอีสานประกอบฉากฉะรัฐบาล-เฉ่งทหาร-รุกฆาตสถาบัน
แรดๆ มาเชียว
แต่ตอนอีสาน “ท่วมจริง-เจ็บจริง” นึกว่ามันจะมาช่วยมั่ง
เห็นหัวไม่หรอก!
ก็คงได้เห็นหรอก แต่ต้องรอตอนน้ำไหล-ไฟสว่าง-ทางสดวก หลังน้ำลดนั่นแหละ
แก๊งผีอีเม่ย, แก๊งไอ้ตี๋ชังชาติ มันต้องออกมา “ตีกิน” ไม่เชื่อก็คอยดู!
สรุปแล้ว น้ำท่วมอีสานหนนี้ เป็น “แบบเรียนเร็วใหม่” ให้ทั้งคนอีสาน ทั้งคนไทยทุกคนได้ศึกษา เปรียบเทียบ ทบทวน
เราจะเป็นคนรุ่นเก่า-รุ่นใหม่ “อย่างที่ฮ่องกองเป็น” ตอนนี้ กระทืบทิ้งธงชาติ “แผ่นดินแม่” ตัวเอง
แล้วชูธงชาติอื่นโบกสบัด เป็นทาสภักดี แสดงบทลูกทรพีฆ่าพ่อ-ฆ่าแม่ตัวเอง บัดพลีเกือกอเมริกันก่อนจุมพิต ต้องการกันอย่างนั้นหรือ?
หรือจะเป็นคนรุ่นเก่า-รุ่นใหม่ “อย่างที่ไทยเป็นไทย” ทั้งตอนนี้ เมื่อวานนี้ พรุ่งนี้ และตลอดๆ ไป
ธงไตรรงค์ ต้องไม่มีวันซบลงดิน!
คนไทยนั้น ยามปกติ ก็ต่างคน-ต่างอยู่ ว่างๆ ก็แบ่งข้างหาเรื่องตบตี ราวีทะเลาะกัน เป็นการ “ซ้อมรบ” แก้เซ็งไปบ้าง
แต่ยามไหนบ้านเมืองหรือใครมีปัญหาทุกข์ร้อน จากต่างคน-ต่างอยู่ แบ่งข้างทะเลาะ พลันสลายเรื่อง
“รวมร่าง” ผนึกเป็น “ไทยหนึ่งเดียว”
ช่วยกันชนิด “หัวไม่วาง-หางไม่เว้น” จนคนทั้งโลกทึ่งและอิจฉาไทย ตัวอย่างเห็นได้ เมื่อครั้ง ๑๓ หมู่ป่าติดถ้ำนางนอน
อย่างตอนนี้ ใน ๒๐ จังหวัดอีสาน กว่าครึ่ง ถูกน้ำท่วมจากพายุโพดุล
สกลนคร-ร้อยเอ็ด-มหาสารคาม-ขอนแก่น-อำนาจเจริญ-นครพนม-มุกดาหาร กระทั้งพิษณุโลก และฯลฯ
นอกจากคนที่ถูกน้ำท่วม ใครล่ะที่ทุกข์ด้วย?
ก็พี่น้องไทยเราด้วยกันทุกพื้นที่-ทุกภาคนี่แหละ ที่ต่างกระวนกระวาย เป็นทุกข์-เป็นร้อน ไปกับพี่น้องอีสานทุกคน ใจจด ใจจ่อ รอช่วย
ขอเพียงใครประกาศ ต้องการอะไร ขาดเหลืออะไร พรึ่บ ทันที!
ไม่มีใครคิดเกี่ยงงอน ตั้งแง่ ว่าพวกเขา-พวกใคร ใจมุ่งเพียง “เฮ้ย…พวกเราทางอีสานเดือดร้อนโว้ย”
เรื่องอื่นไว้ทีหลัง ……
เรื่องช่วยกันต้องมาก่อนทันที!
จะมีก็เพียงขบวนการหนึ่งดังทราบกันอยู่ ใครทุกข์ร้อน ข้าไม่สน
ตั้งหน้า-ตั้่งตา กวนเมือง กวนตีนชาวบ้าน ปลุกปั่นให้คนเกลียดสถาบัน เกลียดทหาร เกลียดศาลตะพึด-ตะพือ
ก็ต้องเข้าใจ ว่าในจำนวนคนหมู่มาก มีทั้งคนดี คนไม่ดีปะปน-คละเคล้า
ข้าวน่ะ..มียางทุกเม็ด
แต่คนน่ะ การสำนึกในชาติ ในแผ่นดินอาศัยอยู่-อาศัยเกิด ใช่จะมีกันทุกคน
แม้ครั้งพุทธกาล องค์พระบรมศาสดายังทรงอยู่แท้ๆ ก็ยังมีสาวกคิดแยกพระศาสนา ถึงขนาดลงมือหมายฆ่าพระพุทธองค์
นับประสาอะไร กับที่มีพรรคเก่า-พรรคใหม่บางพรรค กระทำส่อทาง “ล่มชาติ-ล้มสถาบัน”
ทำเองไม่สำเร็จ ก็ไปดึงคนนอกชาติให้เข้ามาทำ เห็นกันชัดๆ อยู่
ก็เพราะสถาบันกองทัพขวาง รัฐบาลประยุทธ์ขวาง สถาบันศาล เป็นด่านยุติธรรมที่ซื้อไม่ได้
ที่สำคัญ “ประชาชนคนไทย” เรื่องอื่น พอปั่นได้
แต่เรื่อง “แยกชาติ-ล้มสถาบัน” ปั่นได้ แต่ไม่มีทางสำเร็จและขืนปั่นมากไป เดี๋ยวมึงก็ตายเองหรอก!
ยิ่งไปเร่ขายชาติ ไปส้องสุมขบวนการแยกชาติ อร้าอร่าม ทำตัวเป็นเทพีสันติภาพอย่างนั้น
เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวหายบ้า!
ไอ้พวกนี้ เหมือนหอยทาก มันนึกว่ากระบวนการบ้านเมืองหลับไหล จึงเลื้อยงวงกระดื๊บๆ จากเปลือกออกมาไต่ให้เห็นล่อนจ้อน
เขาล่อให้พวกมึงออกมาหรอก
ก็ตายใจ…ออกมากันสลอน เล่นศาล เล่นกองทัพ ผยอง ลำพอง ไปถึงสถาบัน
ขนาด “ครัวพระราชทาน” อาหารเพื่อคนประสบภัยยามทุกข์-ยามยากแท้ๆ ยังพะโลโก้ออกมาโพสต์จ้วงจาบ
กระทั่งการยืนถวายความเคารพเพลง “สรรเสริญพระบารมี” และ “เพลงชาติ” นั่นเหมือนกัน
ยังเผยอผยองท้าทาย คงอยากหยั่งกระแส ว่าแซะสถาบันมานานพอสมควร
มีคนหลงเป็นเหยื่อมาให้หลอกไปตายในสมรภูมิชังชาติมาก-น้อยขนาดไหนแล้ว?
เห็นนัดแนะผ่านโซเชียล ให้ออกมาแสดงอนารยะขัดขืนตามโรงภาพยนต์ ติดเบ็ดซักสี่ซ้าห้าคนมั้ง
พวกนี้ จะสร้างกระแสผ่านจุด “ให้สะดุดคิด” เพื่อขยายใหญ่ด้วย “คิดในคิด” ไปเรื่อยๆ โดยควานหาไม่ได้ว่าใครเป็นตัวการ
ถ้าสังเกต ช่วงนี้ แก๊งชังชาติจะใช้เล่ห์ทางการศึกษาสูง ปลุกระดมให้คนลงถนน ด้วยลีลากันตัวเองจากความรับผิดชอบทางกฎหมาย
แต่น่าปลื้มใจ “รุ่นเก่า-รุ่นใหม่” เดี๋ยวนี้ “ทันเกม” การบ้าน-การเมืองดีจริงๆ
ไม่มีใครยอมให้หลอก “ออกมาตายแทน” อีกแล้ว เหลือแต่พวกขาประจำที่ไม่หลาบหน้าสาม-หน้าสี่ แหลมหน้าซ้ำซากอยู่ ๒-๓ ตัว
เรื่องโพสต์-เรื่องแชร์ กองทัพส่งทหารออกช่วยคนน้ำท่วมอีสานนั้น ผมอยากแสดงความเห็นนิดนึง
คือ เมื่อเราพูดถึงการช่วยชาวบ้านของทหารแล้ว ก็ให้ความงดงามนั้น บริสุทธิ์เบ่งบานอยู่ในใจผู้รับ-ผู้ให้-ผู้เห็น-ผู้ทำเถอะ
กรุณาอย่านำการช่วยชาวบ้านของทหาร ไปพูดทางทับถม-เปรียบเทียบ โดยถามหานักการเมือง ถามหาสส.ในพื้นที่เลย
มันจะสร้างความแตกแยกกันเปล่าๆ ทหารก็จะอึดอัด นักการเมืองก็จะอึดอัด ชาวบ้านเองก็จะขื่นขม บรรยากาศสมัครสมานก็จะเกิดรอยตำหนิ
ผมว่า “อย่าเลย” ครับ ทหารเขาก็คงไม่ต้องการ ไม่อยากให้เอาเขาไปเกทับนักการเมือง
ทุกคนมีหน้าที่ ทุกคนมีจิตสำนึก เรื่องช่วย-ไม่ช่วย เป็นเรื่องจิตใจแต่ละคน
อะไรก็ตาม ถ้าขึ้นชื่อความดี แต่ถ้านำความดีนั้น ไปสร้างความอึดอัด-คับข้องใจให้กับผู้อื่น
ดีนั้น จะด้อย!
ทหาร มีหน้าที่ มีสำนึก, สส.เขาก็มีหน้าที่ มีสำนึก ไม่จำเป็นต้องแสดงออกตามสำนึกพร้อมกัน เวลาเดียวกันหรอก
ฉะนั้น เมื่อพูด เมื่อโพสต์ ก็ให้อยู่ในเรื่องนั้น อย่าโยงไปเปรียบเทียบ กดข่มคนอื่นเขา
นี่ความเห็นผมนะ ไม่ได้ตำหนิใคร เดี๋ยวจะว่า…แล้วผมต้องเสือกอะไรด้วย!
ไหนๆ ก็พูดเรื่องน้ำท่วมอีสาน ขอเบิกประจานย้อนหลังนิด
อย่างที่คุยกันไป “อีสานไม่แล้งน้ำ”
แต่ที่แล้ง และโวยๆ กันรายปีนั้น ประเด็นหลักอยู่ที่ว่า ใครจะมีปัญญา “กักเก็บน้ำ” น้ำที่ท่วมไว้ใช้ในยามแล้ง?
ของจริงมา “ทดสอบ-ท้าทาย” วิสัยทัศน์รัฐบาลประยุทธ์แล้ว
ทำสิ…ทำให้เห็น…….
อย่าให้น้ำที่ร้องหาวานซืน พอน้ำมาจริงๆ กลับปล่อยให้แห้งหายไปต่อหน้า-ต่อตา ไม่มีปัญญาคิดวิธีกักเก็บไว้ใช้ได้เลยซักหยด
บอกแนวทางที่จะทำให้พี่น้องอีสานได้ชื่นใจหน่อยซิครับ!

Written By
More from plew
ที่ “วุ่นวาย” ก็ที่ “ใจตัวเอง”
เปลว สีเงิน หมู่นี้ผม “ขึ้นเหนือ-ล่องใต้” บ่อย เห็นชีพจรแต่ละสังคมเมืองแล้ว ก็ต้องขอบคุณโควิด ในด้านว่า ทำให้เรามีโอกาสได้ “มองเห็นตัวเอง”
Read More
0 replies on ““ที่เห็น-ที่หาย” ในอีสาน “น้ำท่วม””